-A BESADA: (latín VERSARE) Entrada da aldea da parroquia de Sarreaus.
-O CANTIÑO: (orixe céltica) Zona situada no centro da aldea onde hai dous canastros e a fonte.
-CANASTROS: (latín CANISTRU) Lugar onde o millo seca co sol.
-FONTE DO CANTIÑO: (latín FONTE(M) + palabra de orixe céltica) Fonte que ten un bebedeiro no que antigamente, os animais que a xente tiña nos curros pasaban por alí para beber.
-A QUINTA: (latín QUINTANA) Zona que vai dar ó alto da aldea onde antes había moitos hórreos.
¤ Parte máis alta da aldea:
-O RECANTO: (RE + latín CANTHU) Aquí atópanse as casas máis vellas da aldea.
-O POZO NOVO: (latín PUTE(M) + latín NOVU(M) ) Lugar onde a xente da aldea, aínda hoxe, vai lavar as tripas do porco nas matanzas.
-O CANASTRO DO PERRERO: (latín CANISTRU + nome masculino) É a parte máis alta da aldea, sen chegar ao monte onde hai unha leira á poula onde a xente facía as mallas.
-O PILO: (latín vulgar PILU(M) ) Son dous tanques de auga onde a xente antigamente lavaba a roupa.
-A FONTE: (latín FONTE(M) ) É unha fonte que nunca secou, que posúe moita auga e abastecía a toda a aldea.
-O CASAL: (latín CASA(M) ) souto de castiñeiros e carballos no que se atopa o forno:
-CASTIÑEIROS E CARBALLOS: (latín CASTINEA + prerromano CARBA) Onde os rapaces do pobo ían coller castañas para o magosto; alí tamén xogaban.
-FORNO: (latín FURNU(M) ) Lugar ao que todo o mundo podía acceder para cocer o pan.
-A CAPELA: (latín tardío CAPELLA(M) ) Cuxo patrón é San Nicolao de Bari, onde tamén está o campo da festa.
-A COSTA: (latín COSTA(M) ) É a zona do monte máis próxima á aldea, que se divide en:
-A FONTEIRIÑA: (latín FONTE(M) + sufixo diminutivo) Onde se atopan as cortiñas, que son terreos privados onde se gardaba o gando e se rozaban cunha fouce as gabelas utilizadas para prepararlle a cama ao gando e para facer abono.
-A FONTE DO TÍO RIBERA: (latín FONTE(M) + latín tardío THIU(M) + apelido) Chámaselle así en honor a un señor do pobo alcumado Ribera, que tiña a taberna da aldea, e por casualidade descubriuse que brotara unha fonte no seu terreo, polo que o cedeu e proclamouno como terreo comunal.
-OS OUTEIROS: (latín ALTARIU(M) ) Zona máis alta da costa onde tamén se atopa un penedo que sobresae do resto, denominado “O Penedo Grande”.
-A PARADA: (latín PARARE) Atópase na estrada comarcal e é o lugar no que os rapaces collen o autobús para ir á escola.
-O CARRIL: (latín CARRU(M) ) Lugar no que se atopan as casas novas da aldea sitas na estrada comarcal que vai de Xinzo de Limia a Vilar de Barrio.
-A CASA DA ESCOLA: (latín CASA(M) + latín SCHOLA(M) ) É a derradeira casa da aldea, que separa Folgoso de Cortegada. Antigamente era a escola na que estudaban as nenas e nenos, pero agora transformouse no velorio municipal.
-A LAMELA: (latín LAMELLA) Sitúase por riba da casa da escola, e é un camiño caracterizado pola presenza de carballos.
-O REGO: (latín RIGARE) Son os terreos sitos debaixo das casas onde a xente cultivaba diferentes hortalizas para comer.
*Tamén cabe destacar a presenza dun regueiro que baixa do monte e atravesa toda a aldea. Este regueiro naceu das charcas onde antes a xente enlaiaba o liño. Por último, mencionar as airas como terreos privados nos cales o pobo mallaba o trigo e o centeo antes de gardalo nos palleiros.
Úrsula Casado, Mirian Fernández e Isabel Fernández
No hay comentarios:
Publicar un comentario