MÁIS TOPONIMIA

LAROÁ

O TREVOAL (latín.TRIFOLIU). Lugar onde se amoreaban millóns de trevos, antigamente a xente ía alí para buscar trevos de 4 follas que lle trouxeran sorte.

AREAS BRANCAS (latín.AREA+xerm.BLANK). Chámaselle así porque alí podían verse areas brancas moi parecidas ás da praia.

LIÑARES (latín. LINEA). Segundo contan as mulleres da aldea, era o lugar onde ían polo liño para poder tecer.

OUTROS MICROTOPÓNIMOS

SEARA: (latín SENARA) Grandes terreos secos nos cales se dan moi ben os cereais.

TOUZAS: (ibérico TAUTIA) Lugar onde abundan todo tipo de árbores caducifolias.

CADABULLO: (latín CAPITOLIU) Parcela grande na cal cada veciño sementa un anaco.

CORTIÑA DO CONDE: (latín vulgar CORTE + latín COMITE) Terreo destinado ao cultivo de legumes e cereais que probablemente pertencía á nobreza.

BATALLEIRA: (latín BATTALIA) Din os vellos de hoxe que os seus antepasados lle contaron que nese lugar produciuse unha batalla.

GÁNDARA: (prerromano GANDARA) Lugar alto e húmido onde non se dá moita vexetación.

CASTRELO: (latín CASTRU) Nas aforas da aldea hai un castro.

A PONTE: (latín PUTÊUS) Chámase así, xa que por alí pasaba un río pero pouco caudaloso, sobre o cal segundo contan, os romanos edificaron unha pequena ponte.

MOURELOS: (grego MAUROS/latín MAURUS) provén dun grupo de grandes penedos con base “mor” (pedra). Non ten nada que ver cos mouros, pero antigamente críase que este aldea fora poboada por mouros, hoxe en día está comprobado que non.

A CORGA: (latín CORRUGU) Era unha zona dedicada ás touzas. O nome vén da súa situación xeográfica, xa que se atopa na parte alta dun monte e forma coma un val.

REBOLAL: (latín REPULLUM) zona na que antigamente había rebolos e era unha zona pedregosa.

Foto: Ledicia Prieto