GUIÓN DO VÍDEO SOBRE AS LENDAS DA BISBARRA

Aquí reproducimos o guión realizado por Adolfo, Valentina e Pablo para o v´deo sobre as lendas da comarca d'A Limia. O vídeo está colgado no blog do EDLG O falar non ten cancelas.

Voz en off: Ano 3000 D.C.

Watson: Pois xa está acabada a máquina do tempo.

Sherlock: Imos probala.

Watson: A que ano viaxamos?

Sherlock: Ao século I ano 26.

Voz en off: Antioquía, máis coñecido como A Limia.

Xesús: Unha esmola!

SILENCIO

Xesús: Unha esmola!

SILENCIO

Xesús: Unha esmola, polo amor de Deus!

Vella: Pase quen sexa. Quere leite e pan?

Xesús: Si, por favor.

Voz en off: Ao acabar de cear.

Vella: Veña, imos durmir.

Voz en off: Á mañá seguinte.

Xesús/Sherlock: Está morta! Este é un caso para Sherlock Holmes

Watson: E agora que facemos?

Sherlock: Pois buscar ao delincuente polo tempo.

Voz en off: Río do Esquecemento, ano 137 A.C.

Décimo: Vouno cruzar.

Doncela: Non creo que sexa boa idea.

Décimo: Teño que desmentir esta lenda.

Doncela: E se a lenda é real?

Décimo: Dáme igual.

Doncela: Como poderei saber que non esqueciches todo?

Décimo: Chamareite polo teu nome.

Voz en off: E cruzou

Décimo: Sara, ven.

Doncela: A lenda era mentira.

Sherlock: Mirade ese home! Que fará nesta lenda? Vou ir tras el. Detente!

Voz en off: Friol, ano 458 D.C.

Berta: Aaaaaah!

Campesiño: Necesitas axuda?

Berta: Si!

Campesiño: Ven que te levo á casa.

Voz en off: Ao día seguinte.

Servinte: Señor, a túa filla encóntrase cun campesiño.

Rei: Que? Arrestade ese campesiño.

Voz en off: Pouco despois.

Servinte: Quieto aí!

campesiño: Vamos, Berta, témonos que esconder.

Berta: Aí hai unha cova!

Voz en off: Pero no interior dela había un dragón.

Berta: Aaah, un dragón!

Campesiño: Hahahaa, mírao pero se parece un lagarto!

Dragon: Grrrr.

Berta: Arturo, creo que xulgaches mal o dragón.

Campesiño: Apártate de Berta, dragón!

Berta: Coidado!

Sherlock: Pero outra vez ese home!

Voz en off: Guntimil, ano 932 D.C.

Neta: Avó, avó, por que miña nai non me deixa ir a ese outeiro?

Avoa: Porque antigamente había un mosteiro e cando foi derrubado usáronse os seus restos para facer as nosas casas e dise que enterrado alí hai un tesouro.

Neto: Que fai aquel inglés alí?

Avoa: Ei, ti, non se pode desenterrar o tesouro!

Sherlock: Pero será pesado, oe!

Voz en off: Covelas, ano 1259 D.C.

Moura: María, María!

María: Que son esas voces?

Moura: Toma esta cesta de fabas, se non lle contas nada de min a túa nai converterase en ouro, se llo contas mátote.

María: Prometo que non direi nada.

Voz en off: Unha vez na casa.

Nai: Que é iso?

María: Non cho podo dicir.

Nai: Ou mo dis ou douche unha malleira!

Voz en off: Ao final María acabou por contarllo todo a súa nai e como era de supoñer as fabas non se converteron en ouro. Ao día seguinte.

Moura: María, María!

María: Que queres?

Moura: Incumpriches o trato.

María: Aaaaaah!

Sherlock: Aí está outra vez, se o volvo ver tereino que arrestar.

Voz en off: Sandiás, ano 1467 D.C.

Amiga: Mira que bonitas están as torres de Castro, de Porqueira e de Pena.

Amigo: Si, dise que hai un pozo que comunica as tres.

Amiga: E se botamos unha galiña e miramos a ver se sae por algunha das outras torres para confirmalo?

Amigo: Vale!

Voz en off: Pouco despois.

Amiga: Aí vai!

Galiña: Cocococo.

Amigo: Quen es ti?

Demo: Ai, a miña reuma. Ui. Son o demo e vouvos levar ao inferno.

Sherlock: Esta vez non se me escapa, merda, perdino de vista, só hai unha maneira de saber se é el quen a matou, todo bo asasino regresa sempre á escena do crime.

Voz en off: Antioquía, ano 26 D.C.

Sherlock: Está acusado de asasinato, non se mova e poña as mans na cabeza, todo o que diga será usado na súa contra nun xulgado.

Home: Pero se non está morta.

Vella: Coh, maldito anaco de pan.

Sherlock: Ola!

Vella: Que lle ocorreu a Antioquía?

Voz en off: E desmaiouse.

Sherlock: Que facías ti polas lendas?

Home: Buscala e ela para levala de vacacións.

Vella: De verdade?

Home: Si.

Sherlock: Ben, eu marcho.

Voz en off: Ano 3000 D.C.

Sherlock: E Watson onde se meteu?

Watson: Aquí!

Vella: Ola!

Sherlock: Pero ti, ti...

Watson: Si, eu era o home das lendas.

Sherlock: Pero que facías alí?

Watson: Xa cho dixen, buscala para levala de vacacións.

Sherlock: Si, pero en forma de home e non de detective.

Watson: Era para pasar desapercibido. Ben e para que me deixaras en paz un rato.

Sherlock: Como te pille!

Watson: Se podes.

Voz en off: Ano 2010 D.C.

Vella: Por fin de vacacións.

Home: Si.

Vella: Pero aquí non estaba a lagoa?

Home: Si, pero no ano 1958 foi desecada.

Sherlock: Watson!